04 juni 2024

De stem van woningzoekenden

Terug naar overzicht

Er is veel gaande op de woningmarkt in de regio Haaglanden. Het aantal woningzoekenden neemt toe, wachttijden voor sociale huurwoningen lopen op. Iedere woningzoekende heeft een persoonlijk verhaal en die verhalen worden steeds verontrustender.

SVH heeft in 2022 een nieuw koersplan vastgesteld, met daarin een aantal ambities. Eén van deze ambities uit onze ‘Actielijn 3 – Gelijke kansen’ is het bieden van perspectief op een woning voor de woningzoekende in de regio. Vanuit deze gedachte hebben wij onderzoeksbureau Rigo gevraagd om een enquête uit te voeren onder 25.000 woningzoekenden, die staan ingeschreven bij Woonnet Haaglanden. Hierop volgend zijn er ook drie focusgesprekken gevoerd met een aantal deelnemende woningzoekenden.

Schatkist aan unieke verhalen
Alleen praten óver woningzoekenden vinden wij namelijk niet voldoende: we willen dat de stem van de woningzoekende wordt gehoord, zodat we daar rekening mee kunnen houden. Met circa 190.000 ingeschreven woningzoekenden bij Woonnet Haaglanden beschikken we over een schatkist aan unieke verhalen. Hoe ervaren zij hun eigen zoektocht? Waar hebben zij behoefte aan? Wat vinden zij eerlijk en uitlegbaar? Vinden zij dat ze spoed hebben? Welk kwantitatief beeld kunnen we uit deze individuele verhalen en ervaringen halen? Antwoorden op vragen die we hebben verkregen door middel van de enquête en de focusgesprekken.

“Het is niet onze schuld, wij willen graag ergens wonen”
Tijdens de focusgesprekken met woningzoekenden bleek regelmatig hoe groot de behoefte naar woningen is. Zo vertelt een woningzoekende: “Ik kan als volwassene geen woning vinden, dan geef ik me bij de gemeente op als dakloos. Maar met kinderen mag dat niet. Ze (jeugdzorg, overheidsinstanties) gaan je dan bellen en nemen meteen je kinderen mee. En dan moet je bij de rechter gaan vechten voor je kinderen. Wij hebben het zelf meegemaakt. Ik denk dan: het is niet onze schuld, wij willen graag ergens wonen, dus geef ons dan een woning in plaats van onze kinderen van ons af te nemen.”

Een andere woningzoekende heeft ook nog steeds geen eigen woonruimte: “Ik woonde eerst bij mijn ouders, met zijn zessen in een 3-kamer woning. Daarna bij vrienden, nu bij een nicht. Steeds weer wat anders. Ik heb geen ruzie thuis, maar het is gewoon een te kleine woning voor 6 mensen”

Maar ook werden verhalen gedeeld over leven en wonen met een ziekte: “Ik heb een vorm van autisme, dus heb veel vereisten aan de woning, de omgeving en de buurt. Maar met urgentie kan dat niet, want dan is er weinig te kiezen. Zo heb ik echt een buitenruimte nodig, het liefst een tuin. Inmiddels heb ik dat ook maar bijgesteld naar een balkon”

En over onbegrijpelijke regels: “De meeste studio’s zijn voor studenten. Maar niet voor mij. Ik werk als loodgieter, en ik studeer ook ’s avonds nog. Dus ik tel nog steeds als een student. Maar toch mag ik niet in de studentenwoningen, waarom?”

Menselijke maat
We halen in dit onderzoek een aantal typerende en échte verhalen van verschillende woningzoekenden naar boven. Want een discussie over woonruimteverdeling gaat al snel over cijfers: wachttijden, slaagkansen, doelgroepen, aantal zoekers, ga maar door. Maar iedere woningzoekende heeft een verhaal en die menselijke maat willen we in beeld krijgen. Daarnaast zullen we binnenkort op onze website en LinkedIn ook interviews met woningzoekenden en betrokken instanties met je delen. We hebben veel reacties ontvangen op onze vraag of woningzoekenden hun verhaal met ons zouden willen delen. Op deze manier kunnen we woningzoekenden een stem geven, een groep mensen die zo graag verder willen gaan met hun leven.

De uitgewerkte resultaten van de enquête en de gesprekken met woningzoekenden verwachten we na de zomer.